In het midden van het boek staat een hoge muur, om de ene kant te beschermen tegen de andere kant. Want aan de ene kant is het niet pluis en alles aan de andere kant is juist heel erg veilig en fijn, of steekt het misschien toch iets anders in elkaar?
Een bijzonder verhaal dat speelt met de actualiteit en dat de denkbeelden van de hoofdpersoon eens stevig onder een vergrootglas legt, maar toch geschikt is voor kinderen vanaf een jaar of 2!
Net als het eerder gerecenseerde boek van Jon Agee, ‘Is er leven op Mars‘, is dit weer een heerlijk luchtig en grappig verhaal, mede door de afbeeldingen, terwijl de gebeurtenissen toch best avontuurlijk en spannend zijn. Als je er goed over nadenkt gebeuren hier levensgevaarlijke dingen eigenlijk!
Elke stad is uniek, met zijn eigen gewoontes, gebouwen en eigenaardigheden. In ‘Een rondje door Den Haag’ worden typisch Haagse objecten getoond om de jongste lichting stadsbewoners alvast kennis te laten maken met de iconen van de stad.
Na Rotterdam is nu ook Den Haag aan de beurt en kunnen de allerkleinsten alvast een rondje maken door hun stad om bekend te worden met wat Den Haag nou Den Haag maakt.
De afbeeldingen in dit mooie kartonboekje zijn voor niet-Hagenezen waarschijnlijk net zo herkenbaar als voor volbloed Hagenaars. De meeste voorwerpen zoals het Torentje en het Vredespaleis zijn net als het Haagse Hopje en de Scheveningse Pier landelijk bekende fenomenen.
De nachtelijke tocht van de huiskat, door de omgeving van een eenzaam huisje op het platteland, biedt de achtergrond van een wonderschoon gedicht over slapen gaan, van de meest vooraanstaande kinderboekenauteur van de wereld.
Terwijl alle dieren in slaap vallen maakt de zwarte kater een laatste tochtje van de dag door de omgeving, voordat hij ook zelf de slaap een bezoekje brengt.
Een nieuw boek van Astrid Lindgren is een bijzondere gelegenheid en zal dan ook niet meer zo vaak voorkomen. Dit wiegeliedje dat nog nooit in boekvorm is verschenen blijkt nu in combinatie met de mooie illustraties van Marit Tornqvist een buitengewoon geschikt verhaal voor een prentenboek, perfect om voor te lezen voor het slapen gaan.
Vandaag, dinsdag 20 maart 2019, is het precies 50 jaar geleden dat Eric Carle het klassieke prentenboek ‘Rupsje Nooitgenoeg’ bedacht. En dat mag natuurlijk best wat aandacht krijgen op deze internationaal gevierde ‘The Very Hungry Caterpillar Day’.
Het iconische verhaal van de hongerige rups die zich door een berg eten heen werkt en zich uiteindelijk als vlinder ontpopt heeft al generaties betoverd en zal dat nog wel even blijven doen.
Het bekende boek is ondertussen een blauwdruk geworden voor het maken van een goed prentenboek. Het is niet alleen leuk, maar ook leerzaam, want het behandeld de dagen van de week, telt tot 5, benoemd een heel scala aan voedsel en gaat over de levenscyclus van de rups die zich tot een vlinder omtovert.
Harry is een echte huiskat, hij komt nooit buiten en blijft lekker in zijn warme gezellige huis. Maar als zijn vriendin Vera tikkertje met hem wil spelen, waagt hij de sprong en gaat ie op pad.
Dat gaat natuurlijk verkeerd, want een huiskat die achter een vlinder aanrent moet haast wel verdwalen, gelukkig weten de andere katten raad.
Ter ere van de jaarlijkse Nationale Voorleesdagen wordt er elk jaar een Prentenboek van het Jaar geselecteerd dat in een goedkope mini-editie verschijnt en in een nieuwe grote editie waarbij een vingerpoppetje wordt geleverd. Sinds jaar en dag wordt er ook een leuke app voor tablet en mobiel (zowel Android als iOS) gemaakt gebaseerd op het prentenboek dat wordt geselecteerd.
Ed is een schatje, maar als hij een slechte bui heeft, kun je je maar beter uit de voeten maken, want dan is de beer los! Het begint klein, maar al snel is de hele stad tot stilstand gekomen, en waarom nou eigenlijk?
Maar gelukkig veranderd zijn bui ook weer door iets kleins en kijkt hij weer omhoog, waar de vrolijke dingen zijn, die zijn bui weer goed maken. En er is toch vast wel iets te doen aan die slechte buien?
Een erg grappig en herkenbaar verhaal en al levert Ed zijn boze bui wel een heel spectaculaire bende op, wonderschoon in beeld gebracht door Júlia Sardà, veel ouders zullen de buien van Ed bekend voorkomen.
Vier vreemdelingen ontdekken op een dag Het Ding. Niemand weet wat het is, wat het doet of waar het vandaan komt, maar het is binnen de kortste keren razend populair. Maar dan komt de dag dat Het Ding weer vertrekt…
De vondst van Het Ding leidt tot een enorme hype en een vriendschap voor het leven. Vier voorbijgangers vinden Het Ding en elkaar, waar het onbekende al niet toe kan leiden.
Dit boek bevat een van de meest bijzondere verhalen die ik ooit heb gelezen in een prentenboek. Bijzonder omdat er nooit een sluitende uitleg komt over wat Het Ding nou is. Voor sommigen misschien zelfs een beetje frustrerend, maar in mijn ogen juist erg verfrissend. Niet alles is altijd uit te leggen en dat is helemaal niet erg.
Wilfred heeft een eland, die houdt zich dan wel niet aan alle regels die Wilfred heeft voor een goed huisdier, maar aan de belangrijke regel 4 gelukkig wel. Maar dan blijkt er nog iemand te zijn die denkt dat Marcel (of Rodrigo) van haar is…
Wilfred en Marcel zijn een perfect stel, Wilfred stelt de regels op en Marcel houdt zich er eigenlijk nooit aan. Gelukkig realiseert Wilfred zich dat dat niet is waar vriendschap om draait en dus zo erg nog niet is.
Oliver Jeffers, de schrijver en illustrator van dit boek, heeft een erg bijzondere tekenstijl. De tekeningen van de Eland, Wilfred, de vele appels die de Eland eet en de andere personen in het boek zijn vrij eenvoudig, bijna kinderlijk getekend. Voor de achtergronden gebruikt hij echter afbeeldingen van bestaande en zelf geschilderde landschappen die vaak juist heel realistisch zijn.
