Broertje Beer wil dolgraag met zijn grote broer mee op avontuur, zijn grote broer zit daar echter niet echt op te wachten. Zo’n vervelend klein broertje dat maar in de weg loopt de hele tijd, maar dan blijkt dat kleine broertjes soms ook handig kunnen zijn!
Dat grote en kleine broertjes niet altijd op één lijn zitten is een bekend fenomeen voor de gemiddelde ouder, maar meestal duurt dat niet lang. Zo ook niet in dit boek, waar broederliefde irritatie en frustratie overwint, zoals altijd in een goede relatie.
Owen Davey heeft al heel wat prachtige boeken gemaakt, maar van zijn kinderboeken is dit helaas het enige fictieboek dat vooralsnog in het Nederlandstalig is verschenen. Zijn stijl is echter nog altijd dezelfde, een prachtige gestileerde jaren vijftig-achtige sfeer die tegelijkertijd enorm modern oogt.
Wat hebben Elvis, een ridder, een reuzeninktvis en een rockband gemeen? Dat ze allemaal op de wip kunnen en dat gebeurt dan ook in dit prachtige prentenboek van Joaquin Camp.
Een wip is namelijk leuk om op te spelen en ook heel handig om het verschil in gewicht te laten zien tussen allerlei dingen met verschillende gewichten. Maar vooral leuk om op te spelen.
Op elke pagina in dit boek beweegt de wip naar de andere kant, want elke keer neemt er weer een zwaarder mens, dier of monster plaats aan de andere kant. Totdat er zo’n zwaar beest gaat zitten dat er gebeurt wat vast iedereen op een wip wel eens heeft meegemaakt…
Een koninklijk stel lukt het maar niet om de troonopvolging veilig te stellen en ten einde raad nemen Koning en Koningin apart van elkaar een onorthodoxe stap, die zowaar twee prachtige, maar wel heel bijzondere kinderen oplevert.
Een ouderwets sprookje in een modern jasje, een boek dat zich precies in het midden tussen prentenboek en stripboek beweegt, Tom Gauld laat zien wat hij kan in zijn eerste kinderboek.
Tom Gauld zijn typische tekenstijl werkt verbazingwekkend goed in een kinderboek, de illustraties zijn prachtig helder en zitten regelmatig vol met de interessantste details. De teksten die ook van zijn hand zijn, zijn vakkundig vertaald door gevierd kinderboekenauteur Tjibbe Veldkamp en zouden zo uit een klassiek sprookje kunnen komen.
Mies, Mo en Cato zijn druk in de weer met de voorbereidingen voor hun reis naar Afrika. In de winter is het in Nederland immers veel te koud en zoeken ze graag een lekker warm land op om in te overwinteren.
Maar alle drie de vogels lijken geen haast te hebben en de voorbereidingen duren maar voort. Is er straks nog wel voldoende tijd over voor de lange reis?
De drie bijzonder aparte vogels bereiden zich elk op hun geheel eigen manier voor op hun grote reis en dat leidt tot een prachtig prentenboek met een explosie aan kleuren en excentrieke uitspattingen.
Er zijn weinig bewoners van het bos zo chagrijnig en onvriendelijk als meneer Kabouter, die kun je het beste maar ontlopen, want verwacht niet dat hij je ergens mee gaat helpen.
Alleen moet je voorzichtig zijn met wie je tegen je in het harnas jaagt, want sommige bosbewoners kunnen je nog een lastige dag bezorgen.
Laten we eerlijk zijn, kennen we allemaal niet een kleine kabouter die alleen maar met heel hard ‘NEE!’ roepen kan antwoorden? Ter ere van die kleine aap heeft Fred Blunt dit boek geschreven, maar dat garandeert niet persé een goeie afloop voor de hoofdpersoon.
Voordat Bo naar bed kan moet er nog wel wat gebeuren, hij moet nog een laatste hapje eten, maar ook zichzelf wassen en z’n tanden poetsen bijvoorbeeld. Eigenlijk precies zoals bij veel dieren gebeurt, want alle dieren slapen immers, ook wespen.
Tijdens het naar bed gaan voeren Bo en zijn moeder een interessant gesprek waarbij de paralellen tussen mensen- en dierenrijk een speelse manier zijn geworden om de kleine Bo in bed te krijgen.
Tiptoe Print slaat weer toe met een prachtig prentenboek dat opvalt door de felle kleuren, de prachtige losse tekeningen en het grote formaat van het prentenboek, zowel in maat als in hoeveelheid bladzijden.
Naar aanleiding van het prachtthema van de Kinderboekenweek van dit jaar (Worden wat je wil), is er dit jaar al een hele stapel boeken uitgekomen die op dat thema inspelen. Zo ook dit gigantische grafische hoogstandje.
Illustrator en grafisch ontwerper Owen Davey heeft in zijn kenmerkende stijl een grote en diverse verzameling beroepen, en z’n benodigdheden uitgebeeld, van superheld tot chef en van samurai tot fotograaf.
Van alle beroepenboeken die we de afgelopen tijd in onze handen hebben gehad is deze toch wel het grootst en vooral het meest divers. De behandelde beroepen zijn niet allemaal even eigentijds of realistisch, maar dat mag de pret zeker niet drukken.
Julius Muis is het liefst alleen. Hij ontloopt eigenlijk al zijn mede-bosbewoners, vaak uit noodzaak, maar bijna even vaak omdat hij ze maar vervelend vindt. Tot hij ineens onverwacht bezoek krijgt en dat blijkt toch leuker dan hij op het eerste gezicht had verwacht.
Het verhaal van een zelfredzame muis die zijn eigen gang gaat, maar in een onverwachte bezoeker een nog minder verwachte vriend vindt.
Het tweede boek dat wij recenseren van Joe Todd-Stanton is misschien nog wel mooier dan het eerste, ‘Het geheim van de Zwarte Rots, wat toch ook al een prachtboek was. Net als het vorige boek heeft deze ook weer een hele fijne stevige omslag en mooi dik papier, wat meteen het gevoel van hoge kwaliteit geeft.
