De Rode Prinses heeft haar hele leven doorgebracht in het Witte-Torenpaleis, zonder dat iemand uit de buitenwereld haar ooit te zien heeft gekregen. Op de dag dat ze voor het eerst die buitenwereld in mag, op haar twaalfde verjaardag, wordt ze meteen ontvoerd door drie brutale rovers en begint het avontuur van haar leven.
Maar als niemand je ooit heeft gezien, hoe kun je dan bewijzen dat je de echte Rode Prinses bent? En als niemand de Rode prinses ooit gezien heeft, bestaat ze dan eigenlijk wel?
De magische vertelstijl van Paul Biegel is al decennia favoriet onder kinderen en in dit boek is weer goed te merken waarom. Het was lang alleen maar tweedehands verkrijgbaar, maar nu is ‘De Rode Prinses’ weer in een prachtige nieuwe uitgave verschenen, met illustraties van niemand minder dan Charlotte Dematons!
Het is niet Hidde’s zijn beste dag, alles gaat verkeerd en Hidde reageert op de enige manier die hij kent, hij huilt. En het is zelfs zo’n dag dat het niet lijkt op te houden, er komt maar geen einde aan de tranen, of toch…
Zelfs een huilebalk als Hidde is gevoelig voor het grote-broerschap, maar is dat ook voldoende om zijn tranen te doen stoppen en over zijn eigen verdriet heen te stappen om zijn kleine broertje te troosten?
Tiptoe Print is een relatief nieuwe speler op de kinderboekenmarkt, maar we hebben hier al een heel aantal boeken van de uitgeverij mogen recenseren. Tot nog toe is er nog geen boek geweest dat tegen is gevallen, Tiptoe Print heeft zich ondertussen tot een standaard voor kwaliteit weten te ontwikkelen.
Jean gaat voor het eerst naar de basisschool en krijgt het Spaans benauwd als de juf alle kinderen vraagt wat hun vader en moeder voor beroep hebben. Hij heeft immers geen idee waar zijn moeder is en al helemaal niet wat ze doet.
Een grappig en tegelijkertijd verdrietig verhaal over een jongen die zijn moeder mist en niet zo goed weet hoe hij daar mee om moet gaan. Dat de mensen om hem heen het liever op een zwijgen zetten, dan hem uit te leggen wat er aan de hand is, maakt het natuurlijk ook niet makkelijker.
Dit stripboek komt overduidelijk uit het land waar de strip als volwaardige (de 9e) kunstvorm wordt beschouwd, namelijk Frankrijk. Dat is aan de namen van de hoofdrolspelers te merken, maar ook de sfeer ademt een Frankrijk van ergens midden jaren 70, met Louis de Funès op de nieuwe kleuren-tv en op vakantie in de Simca.
