Malo heeft helemaal geen zin om zijn goede vriend Poto te helpen met het inmaken van groente. En al helemaal niet als hij hoort dat er een nieuwe zweefmolen bij de rivier staat.
Malo stelt alles in het werk om zo snel mogelijk de nieuwe zweefmolen te bereiken, maar of hij daar nou vrienden mee maakt..?
De vrolijke kleuren van een bos in volle bloei spatten van de pagina’s en maken dit ondeugende verhaal over de stoute Malo een stuk liever dan het had kunnen zijn.
Iedereen is doodsbenauwd wanneer ze Vigo de draak tegenkomen, terwijl hij juist zo’n lieve zachtaardige lobbes is, die niets liever doet dan verhalen lezen en deze delen met anderen. Dan komt hij een meisje tegen dat niet bang is, en net als hem gek is op lezen.
Hun samenwerking leidt tot een herwaardering van Vigo en zelfs tot een nieuwe boekwinkel in het stadje, een vliegende!
Draken in kinderboeken zijn al een tijdje bezig aan een charme offensief, deze traditionele vuurspuwende monsters blijken vaak helemaal niet zo gevaarlijk te zijn als je op het eerste oog zou denken. Zo ook de draak in dit boek, die zich liever bezighoudt met verhalen lezen en vertellen dan ridders opeten en prinsessen ontvoeren.
Kit en Pelle ontdekken een vreemd nieuw object op hun vaste stekkie in het park, wat zou dat zijn? Iedereen heeft er zo zijn eigen idee over, en elk idee levert weer een leuk avontuur op.
Vrienden en verbeelding, meer heb je niet nodig lijkt dit leuke prentenboek te zeggen. Het nieuwe bouwsel in het park is nog niet eens onthuld of alle voorbijgangers hebben zich al aangesloten bij Kit en Pelle en gaan mee op avontuur in de fantasieën over wat het zou kunnen zijn.
Het prentenboek van de Kinderboekenweek is dit jaar het leuke en fantasievolle ‘Kom erbij’ van Milja Praagman, in 2017 de ontvanger van een Zilveren Griffel en de auteur van het Prentenboek van het Jaar 2013. Dus niet zomaar de eerste de beste, Milja heeft haar sporen in kinderboekenland ruim verdiend.
De ijsbeer daalt neer uit een wolk op een eiland vol papegaaiduikers en gaat op verkenning in de eilandengroep. Ondertussen ontdekt hij veel verschillende eilanden met allerlei kleurige dieren erop en hij houdt er uiteindelijk zelfs een vriend(in) aan over.
Na zijn avontuur in de boomhut verkent de ijsbeer dit keer niet één plek onder verschillende omstandigheden, maar juist een heleboel verschillende plekken. Kwamen de dieren eerst naar hem toe, nu bezoekt hij ze in hun eigen habitat.
Het boek bevat naast de titel geen enkele tekst, waar je wel van moet houden. De fantastisch mooie, dromerige afbeeldingen geven echter meer dan voldoende inspiratie om het verhaal zelf in te vullen.
Meneer Tijger is het beu om altijd maar netjes en voorkomend te zijn, dus besluit hij dat hij weer wild wordt. Maar dan komt hij erachter dat in zijn eentje wild zijn ook niet leuk is. Gelukkig vinden hij en zijn vrienden een compromis waar iedereen gelukkig van wordt.
De burgers van het nette en beleefde dierenstadje zijn een tikkeltje te bedaard wat meneer Tijger betreft. Hij gooit alle remmen los en geeft zo wat meer kleur (letterlijk en figuurlijk) aan het bestaan van de stadsbewoners.
Dit boek van grafisch ontwerper Peter Brown is een oproep aan alle lezers om zo nu en dan eens uit de band te springen en ‘wild zijn’ niet als iets negatiefs te beschouwen, maar als iets waar veel plezier uit gehaald kan worden.
