Moeder Konijn probeert het kleine konijn er van te overtuigen dat de Wolf niet bij hen thuis binnen kan komen. Wolven wonen in het bos, niet in de stad, ze weten toch niet waar we wonen en ze kunnen al helemaal de lift niet bedienen!
Het kleine konijn is er niet gerust op, maar waarom blijft ze er maar over door gaan? Waarschijnlijk had moeder Konijn niet helemaal verwacht wat de bedoeling was van haar kleintje…
Dit verhaal lijkt op het eerste gezicht vrij standaard te verlopen, maar krijgt aan het einde toch een onverwachte wending. Want als kinderboeken je iets kunnen leren, dan is het dat je nooit een boek moet beoordelen op zijn kaft.
Kleine wijze wolf heeft geen tijd voor al die vragen, je blijft alleen maar wijs als je meer dikke boeken leest. En sterren en planten ontdekken kost ook veel tijd, dus al de dieren met lastige vragen moeten hem niet storen. Totdat Kleine wijze wolf naar de koning wordt geroepen en zich realiseert dat hij zijn vrienden ook wel eens nodig heeft.
De odyssee van Kleine wijze wolf doet hem inzien dat er meer is dan kennis vergaren en dat kennis delen ook erg waardevol is. Want zelfs de wijste weet ook niet alles en heeft de minder wijzen ook wel eens nodig.
De kleuren in dit boek zijn stemmig en aards, wat de sfeer erg goed verbeeld. De combinatie van technieken die zijn gebruikt om de afbeeldingen te maken zijn erg bijzonder. Ik kom er niet helemaal achter wat er precies is gebruikt, maar het lijkt een combinatie van zeefdrukken en pastelkrijt met digitale toevoegingen. Het is bijzonder goed gelukt en het maakt het boek erg plezierig om te lezen.
