De zee blijft een dankbare inspiratiebron, als een van de weinige plekken op de aarde die we nog niet tot op de bodem uitgeplozen hebben, blijft er een zweem van mysterie om hangen. Maar de zee is natuurlijk ook gewoon een fantastische bestemming voor vertier en een plek waar we veel voedsel en andere mooie dingen vandaan halen.
Nicola Davies beschrijft in ‘Dit is de Zee’ een enorm scala aan verschillende aspecten van de zee, zo is er een hoofdstuk over de kust, eentje over zeereizen en komen verschillende zeedieren en zelfs verschillende zeeën aan bod.
Met 108 pagina’s is dit dan ook best een stevig boek geworden, de hoeveelheid tekst valt mee, want de tekeningen voeren de boventoon. Elke pagina is eigenlijk één grote illustratie over een onderwerp waar een korte beschrijvende (of poëtische) tekst bij staat.
Op een slechte dag wordt Kees de garnaal wakker om te ontdekken dat de zee verdwenen is! Zijn encyclopedische buurman de inktvis kan hem helaas niet helpen en dus gaat Kees zelf op onderzoek uit om de zee weer terug te halen.
Deze en nog vier bizarre sprookjes, over o.a. een konijn dat een olifant wil worden en beren die hun winterslaap proberen te verlengen, kun je vinden in het boek ‘De dag dat de zee weg was’, geschreven door filosoof en schrijver Awee Prins en geïllustreerd door Thé Tjong-Khing.
De auteur Awee Prins is een redelijk bekend filosoof in Nederland, in mijn ogen legendarisch omdat hij ooit is gepromoveerd als filosoof met een vuistdik proefschrift over verveling! De vijf moderne sprookjes of fabels in dit boek zijn door hem aan zijn zoons verteld als vervanging van de bestaande kinderliteratuur, die in zijn ogen te truttig en moralistisch was.
Haaien, kwallen, walvissen, zeehonden, octopussen, pitvissen, krabben, schildpadden, slangen en nog heel veel meer dieren kun je vinden in dit betoverende boek van Yuval Zommer over de zee en haar inwoners.
De zee zit vol met dieren, vreemde en gewone dieren, bekende en onbekende dieren, kleine dieren en grote dieren. Yuval Zommer doet een moedige poging ze allemaal te tonen in dit grote boek over de zee en komt een heel eind.
Wat als eerste opvalt aan dit boek is de grootte, met bijna 35 cm hoog en 24 cm breed is dit met recht een joekel te noemen en dan heeft het ook nog meer dan 60 pagina’s. Meer dan genoeg ruimte voor heel veel informatie en afbeeldingen.
Er is momenteel geen tekort aan mooie non-fictie boeken voor kinderen, maar de makers van het wereldwijd uitgegeven ‘Atlas’ hebben met het dubbelboek ‘Onder water / Onder de grond’ wel een heel interessant boek afgeleverd.
In de introductie noem ik het een dubbelboek, want het zijn eigenlijk 2 boeken in één. De voorkant heet ‘Onder water’ en als je het omdraait heb je ‘Onder de grond’ voor je. Halverwege ga je dwars door de aardkern over naar het andere boek.
