Wanneer je als tweeling in het weeshuis te horen krijgt dat je eigenlijk van een oude adellijke familie afstamt, spring je natuurlijk een gat in de lucht en pak je meteen je boeltje in.
Maar dit is niet zomaar een familie, want het familie motto ‘Stapelgek maar niet gevaarlijk’ blijkt al snel op waarheid te berusten en dat luidt dan ook een knotsgek en levensgevaarlijk avontuur in.
Deze mooie heruitgave van dit al in 1996 verschenen boek van Mark Tijsmans, vooral bekend van zijn populaire serie Wiet Waterlanders en zijn scripts voor de Vlaamse politieserie Flikken, doet de auteur hopelijk ook eens goed doorbreken in Nederland.
Haas geniet met zijn vrienden van hun weiland aan de rand van het bos, met de rivier en de heuvel vlakbij. Dit moet wel de fijnste plek van de wereld zijn.
Een lange reis langs bijzondere plekken voert Haas van de ene verwondering in de andere. Allemaal fijne plekken, maar de fijnste plek is het niet, want overal mist toch iets, maar wat?…
Wanneer Haas zijn mooie plekje verlaat om op zoek te gaan naar de fijnste plek van de wereld, stapt hij een avontuur binnen dat door de mooie kleurrijke tekeningen overstroomt van optimisme en vrolijkheid.
Heeft Herre eindelijk zijn vader teruggevonden, vertrekt hij meteen weer op zoek naar de verdwenen vrouw van de geheimzinnige meneer Theunissen! Dat kan Herre natuurlijk niet op zich laten zitten en daarom reist hij ze achterna in dit nieuwe avontuur van Herre, dit keer diep in de jungle.
Nog nauwelijks bekomen van zijn avontuur op de Noordpool reist Herre dus alweer door naar het Amazonegebied, waar hij samen met zijn vriendin Mint eindelijk achter de ware identiteit van meneer Theunissen komt, of toch niet?
Dit is het derde deel uit de serie boeken over Herre en zijn bijzondere, grappige en gevaarlijke avonturen in zijn zoektochten naar zijn vader. De serie is razend populair, de eerste 2 delen wonnen allebei een pluim van de Senaat van de Kinderjury en ook het derde deel is weer een heerlijk spannend en grappig verhaal.
Twee avontuurlijke, maar toch heel verschillende robots, gaan op zoek naar hun oorsprong en maken een gevaarlijke tocht dwars door de onbekende wildernis. De reis is lang en moeizaam en voert hen langs allerlei onontdekte landschappen, maar uiteindelijk worden ze beloond met een vondst die hun voorstellingsvermogen ver te boven gaat.
Er is weinig bekend over hoe de robotsamenleving is ontstaan en daarom word er een expeditie op touw gezet om daar meer duidelijkheid over te verkrijgen. Het is echter zeer de vraag of dat gaat lukken, of dat deze expeditie juist alleen maar meer vragen op zal werpen.
Dit is het eerste boek dat op deze site gerecenseerd wordt waarbij het niet helemaal duidelijk is of het een prentenboek of een leesboek is. De afbeeldingen zijn bijna paginagroot en domineren de bladzijden, maar er staat voor een prentenboek wel erg veel tekst in en met 100 pagina’s is het ook meteen het meest omvangrijke prentenboek dat we op de site hebben staan.
Op een zelfgebouwd vlot reist een meisje op weg naar de horizon, maar de horizon is verder weg dan gedacht. Na een tijdje komt ze een bord tegen, midden op zee, dat de weg wijst naar het gelukkige eiland. Dat klinkt als een bestemming die de moeite waard is!
Maar welke van de vele eilanden is nou eigenlijk het gelukkige? Is dat niet iets heel persoonlijks? Uiteindelijk vind ze dan toch het gelukkige eiland, en het is niet wat jij of zij verwacht had.
Ondanks dat het boek maar weinig tekst bevat is het toch bekroond met een Zilveren Griffel. Honderd procent verdiend natuurlijk, want de teksten zijn fijn leesbaar en het mooie verhaal grijpt je, zonder emotioneel te worden. Maar was een Zilveren (of Gouden) Penseel niet beter op zijn plaats geweest voor de prachtige afbeeldingen in dit boek?
