De Gottmer Uitgevers Groep komt voort uit Uitgeverij J.H. Gottmer, opgericht in 1938. In de jaren vijftig specialiseerde Gottmer zich in katholieke uitgaven en publiceerde ook toen al kinderboeken.
Begin jaren zestig is Gottmer wegens teruglopende belangstelling gestopt met zijn katholieke uitgaven en tegenwoordig richt de uitgeverij zich naast jeugdliteratuur ook op het uitgeven van boeken over spiritualiteit, watersport, reizen en lifestyle.
Na een periode in Bloemendaal is Gottmer tegenwoordig weer gevestigd in Haarlem, de stad waar de uitgeverij ooit ook is begonnen.
Wanneer Dodo, de laatste van zijn soort, na een bezoekje aan Vos ineens nergens meer te bekennen is, hebben Das en Wasbeer zo hun bedenkingen. Wanneer Vos hen dan ook nog eens een reusachtige gebraden kip voorschotelt zijn ze er helemaal zeker van, Vos is een boef!
Vossen zijn natuurlijk nare beesten, sluw, gemeen en niet te vertrouwen, maar is dat wel zo? Is dat juist niet een vooroordeel waar helemaal niks van waar is?
Daan Remmerts de Vries, die grossiert in Zilveren en Gouden Griffels, heeft dit boek geschreven, maar ook getekend, iets wat hij bij lang niet al zijn boeken doet. Hier werkt het uitstekend en je vraagt je dan ook af wanneer de Vries nou ook eens voor zijn illustraties in de prijzen gaat vallen.
Moeder Konijn probeert het kleine konijn er van te overtuigen dat de Wolf niet bij hen thuis binnen kan komen. Wolven wonen in het bos, niet in de stad, ze weten toch niet waar we wonen en ze kunnen al helemaal de lift niet bedienen!
Het kleine konijn is er niet gerust op, maar waarom blijft ze er maar over door gaan? Waarschijnlijk had moeder Konijn niet helemaal verwacht wat de bedoeling was van haar kleintje…
Dit verhaal lijkt op het eerste gezicht vrij standaard te verlopen, maar krijgt aan het einde toch een onverwachte wending. Want als kinderboeken je iets kunnen leren, dan is het dat je nooit een boek moet beoordelen op zijn kaft.
Vandaag, dinsdag 20 maart 2019, is het precies 50 jaar geleden dat Eric Carle het klassieke prentenboek ‘Rupsje Nooitgenoeg’ bedacht. En dat mag natuurlijk best wat aandacht krijgen op deze internationaal gevierde ‘The Very Hungry Caterpillar Day’.
Het iconische verhaal van de hongerige rups die zich door een berg eten heen werkt en zich uiteindelijk als vlinder ontpopt heeft al generaties betoverd en zal dat nog wel even blijven doen.
Het bekende boek is ondertussen een blauwdruk geworden voor het maken van een goed prentenboek. Het is niet alleen leuk, maar ook leerzaam, want het behandeld de dagen van de week, telt tot 5, benoemd een heel scala aan voedsel en gaat over de levenscyclus van de rups die zich tot een vlinder omtovert.
Op een dag valt kleine uil uit het nest, gelukkig zijn er voldoende dieren in het bos om te helpen moeder uil terug te vinden. Maar of kleine uil er van geleerd heeft?
Kleine uil gaat met behulp van de eekhoorn en de kikker op zoek naar haar/zijn moeder. Helaas blijken er veel dieren in het bos te zijn met dezelfde eigenschappen die kleine uil beschrijft.
Chris Haughton heeft al een aantal zeer succesvolle kinderboeken op de Nederlandse markt gebracht (’Stoute hond’, ‘Welterusten allemaal’) en dat kan ook zeker van deze worden gezegd.
De tijger slaapt, maar hij blokkeert ook de weg. Gelukkig hebben de dieren ballonnen bij zich waar ze mee over de tijger kunnen zweven. Maar een ballon maakt ook veel herrie als hij knapt…
De dieren moeten over de tijger, die ligt te slapen, heen en verzinnen een slimme list. Maar wat zou er gebeuren als de tijger wakker wordt?
Britta Teckentrup heeft al een heleboel mooie boeken op haar naam staan. Dit boek hoort daar absoluut bij. Bijna al Britta’s boeken hebben een extra dimensie door iets bijzonders te doen met het materiaal, bijvoorbeeld door gaatjes (doorkijkjes) in de bladzijden te maken.
Samen met zijn vader en de licht gehavende bemanning bevaart Aadje de zeven zeeën met het ouderlijk piratenschip. Ondertussen beleeft Aadje allerlei avonturen die alleen piraten beleven, maar hij is ook een kleine jongen met gewone kleinejongensproblemen en -zorgen.
Aadje maakt een sneeuwpop, verliest een tand, leert lezen, lijdt schipbreuk en is jarig. Geholpen door zijn vader en zijn bemanning brengt hij alles tot een goed einde en valt er zo nu en dan ook nog wat te vieren, uiteraard met rum en ossenworst.
Het eerst Aadje Piraatje-boek werd al snel gevolgd door een hele serie boeken van dezelfde auteurs, met Aadje, zijn vader en de onverschrokken bemanning in de hoofdrol.
Laszlo is bang voor het donker dat in de kelder woont en hoopt dat het nooit zijn kamer binnenkomt. Maar als het wel gebeurt, blijkt het donker een stuk aardiger dan verwacht en helpt het Laszlo een oplossing te vinden voor zijn angst.
Voor een jongen die ogenschijnlijk alleen in een groot oud huis woont, is het niet gek dat hij bang is voor het donker. Als het dan ook nog eens in de kelder altijd donker is en het donker zich ‘s-nachts uitvouwt om naar buiten te komen om alle kamers en buiten te vullen, begrijp je dat Laszlo het licht in zijn kamer liever aan-houdt. Maar lampjes gaan kapot en de moedige Laszlo komt er gewapend met zijn zaklamp achter dat niet alles is zoals het lijkt en ook het donker best behulpzaam kan zijn.
Het donker is een fantastisch mooi boek, waarin het spel tussen donker en licht de sfeer bepaalt. Er worden weinig (en dan vooral zachte) kleuren gebruikt om de donker-licht-tegenstelling te benadrukken, wat tot hele krachtige afbeeldingen leidt. Het verhaal speelt zich af in een groot en oud huis in een beperkt aantal kamers, die er overdag en in de nacht heel verschillend uitzien door de kunstig gebruikte contrasten.
Meneer Tijger is het beu om altijd maar netjes en voorkomend te zijn, dus besluit hij dat hij weer wild wordt. Maar dan komt hij erachter dat in zijn eentje wild zijn ook niet leuk is. Gelukkig vinden hij en zijn vrienden een compromis waar iedereen gelukkig van wordt.
De burgers van het nette en beleefde dierenstadje zijn een tikkeltje te bedaard wat meneer Tijger betreft. Hij gooit alle remmen los en geeft zo wat meer kleur (letterlijk en figuurlijk) aan het bestaan van de stadsbewoners.
Dit boek van grafisch ontwerper Peter Brown is een oproep aan alle lezers om zo nu en dan eens uit de band te springen en ‘wild zijn’ niet als iets negatiefs te beschouwen, maar als iets waar veel plezier uit gehaald kan worden.
