Tiptoe Print is een kleine onafhankelijke uitgeverij, opgericht in 2018 door Patrick Jordens en gevestigd in Brussel.
De uitgeverij zet zich in om kwalitatief hoogstaande prentenboeken uit andere culturen en taalgebieden dan het Nederlands te vertalen en uit te geven, zowel nieuwe boeken als in vergetelheid geraakte pareltjes.
De uitgaves zijn geschikt voor kinderen vanaf drie jaar oud en blinken uit in humor, warmte en poëtisch taal- en beeldgebruik. Gemiddeld geeft de uitgeverij zo’n vier boeken per jaar uit.
Het is niet Hidde’s zijn beste dag, alles gaat verkeerd en Hidde reageert op de enige manier die hij kent, hij huilt. En het is zelfs zo’n dag dat het niet lijkt op te houden, er komt maar geen einde aan de tranen, of toch…
Zelfs een huilebalk als Hidde is gevoelig voor het grote-broerschap, maar is dat ook voldoende om zijn tranen te doen stoppen en over zijn eigen verdriet heen te stappen om zijn kleine broertje te troosten?
Tiptoe Print is een relatief nieuwe speler op de kinderboekenmarkt, maar we hebben hier al een heel aantal boeken van de uitgeverij mogen recenseren. Tot nog toe is er nog geen boek geweest dat tegen is gevallen, Tiptoe Print heeft zich ondertussen tot een standaard voor kwaliteit weten te ontwikkelen.
Wat hebben Elvis, een ridder, een reuzeninktvis en een rockband gemeen? Dat ze allemaal op de wip kunnen en dat gebeurt dan ook in dit prachtige prentenboek van Joaquin Camp.
Een wip is namelijk leuk om op te spelen en ook heel handig om het verschil in gewicht te laten zien tussen allerlei dingen met verschillende gewichten. Maar vooral leuk om op te spelen.
Op elke pagina in dit boek beweegt de wip naar de andere kant, want elke keer neemt er weer een zwaarder mens, dier of monster plaats aan de andere kant. Totdat er zo’n zwaar beest gaat zitten dat er gebeurt wat vast iedereen op een wip wel eens heeft meegemaakt…
‘Waar dient het voor?’, een relatief simpele vraag die veel meer om het lijf heeft dan je op het eerste gezicht zou verwachten. Het antwoord bepaalt namelijk veel meer dan je zou vermoeden.
In dit boek wordt dan ook een kleine studie gemaakt van wat dingen zichzelf maakt, wat het bestaansrecht van een ding bepaald, hoe we weten wat een ding is en hoe we er achter komen wat iets doet? Of hoeft niet alles ergens voor te dienen?
Tiptoe Print heeft weer een heel bijzonder prentenboek uitgegeven met ‘Waar dient het voor?’. Met een Special Mention van de Bologna Ragazzi Awards is dit prachtige kleurrijke boek een categorie op zichzelf.
Voordat Bo naar bed kan moet er nog wel wat gebeuren, hij moet nog een laatste hapje eten, maar ook zichzelf wassen en z’n tanden poetsen bijvoorbeeld. Eigenlijk precies zoals bij veel dieren gebeurt, want alle dieren slapen immers, ook wespen.
Tijdens het naar bed gaan voeren Bo en zijn moeder een interessant gesprek waarbij de paralellen tussen mensen- en dierenrijk een speelse manier zijn geworden om de kleine Bo in bed te krijgen.
Tiptoe Print slaat weer toe met een prachtig prentenboek dat opvalt door de felle kleuren, de prachtige losse tekeningen en het grote formaat van het prentenboek, zowel in maat als in hoeveelheid bladzijden.
Een vers gedrukte krant begint de ochtend vol goede moed. Dit is zíjn dag, waarop hij samen met zijn broertjes en zusjes de wijde wereld in zal trekken, om samen het nieuws van de dag te verkondigen in alle uithoeken van de stad.
Dat zo’n dag niet altijd verloopt zoals je verwacht leert deze winkeldochter al snel. Desondanks wordt het een dag, én een leven, om nooit te vergeten.
Een behoorlijk uit de kluiten gewassen prentenboek met wel 48 bladzijden waarin je dus 48 keer verwend wordt met de mooiste illustraties uit de koker van de Columbiaanse kunstenaar José Sanabria.
Voor iedereen die een ongebruikelijke haarsoort heeft maar daar niet blij mee is, of een lichaamsbouw die je liever niet zou hebben, heeft Tiptoe Print nu een boodschap in prentenboekvorm.
Een fantastisch mooi geïllustreerd gedicht drukt iedereen op z’n hart om het advies van oom Colombo te volgen, “Uiterlijk boeit mij allemaal niet echt”.
De licht bizarre tekeningen van Nadia Budde, die haar eigen gedicht illustreren, zetten je vanaf de eerste pagina op het verkeerde been, want de uiteindelijke boodschap is oprecht waardevol.
Wanneer de naamloze hoofdrolspeler op zoek gaat naar zijn vrienden, krijgen wij een rondleiding door de wijk waar hij woont. Een wijk waarin de meest hoogstaande architectonische juweeltjes zijn verzameld.
Een bijna filosofische zoektocht leidt de protagonist van zijn eigen voordeur langs de huizen van zijn vrienden en weer terug naar diezelfde voordeur, waar onverwacht iedereen te vinden is!
De vrolijke felgekleurde huizen in een enorme verscheidenheid aan maten en vormen, in combinatie met de mensen die rustig hun eigen weg gaan, terwijl de hoofdrolspeler alle hoeken en gaten van zijn geliefde wijk doorzoekt, maakt dit een heerlijk vrolijk kijkboek waar veel in te ontdekken valt.
